Geçen sene bugün Alaz'ı kucağıma almıştım. Sevinç, korku, şaşkınlık, yorgunluk ve daha pek çok duyguyu bir arada hissediyordum.Alaz karnımdayken daha cesurdum ve kendimden emindim. Ama doğumdan sonra kollarımda küçücük bir kız vardı ve ben ne yapacağımı bilmiyordum. Kendimi aciz hissediyordum ve Rabbim bana yardım etsin diye dua ediyordum.
Ameliyat giysilerini, hastanenin kokusunu, narkozdan uyanırken gördüğüm parlak ameliyathane ışıklarını, küçük kızımı ilk kucağıma alışımı ve onun bana bakan küçük parlak gözlerini dün gibi hatırlıyorum.
Ama zaman geçti ve koca bir yıl bitti. Şimdi karşımda oturuyor ve bana gülümsüyor. Şimdi de Rabbime bana bu duyguyu yaşattığı ve bu küçük kızı hayatımıza getirdiği için şükrediyorum. Allah, isteyen herkese sağlıklı ve hayırlı bir evlat sahibi olmayı nasip etsin.
Bunları daha okuyamazsın ama ben yine de yazmak istedim. İyi ki doğdun kızım. Yüzünden gülücükler hiç eksilmesin. Sağlıkla, mutlulukla ve güzelliklerle dolu bir ömür geçirirsin inşallah. :)
0 yorum :
Yorum Gönder