Biz çocukken bayramlar çok özeldi. Yeni alınan bayramlıklarımızı giyer, bayram harçlıklarımızı alır, oyunlar oynar herkesin bir arada olduğu zamanların tadını çıkarırdık.
Sonra büyüdük... Artık bayramlar eskisi gibi değildi. İş stresi, hayatın türlü zorlukları, hastalıklar, sevdiklerimizin vefatı derken bayramların tadı değişmeye başladı. Artık biz de klasikleşen bir tabir olan "Nerde o eski bayramlar!" sözünü söyler olduk.
Sonra küçük bir kız çocuğu dünyaya geldi. Hayatımızın tam ortasında yer almaya başladı. Sanki artık hayatın merkezi oydu. Artık kendimiz için olmasada onun için tekrar bayramlar özel olmaya başladı. Artık yine bayramlar bizi heyecanlandırmaya başlamıştı. Ona bayramlık ve bayram hediyesi almak, tüm sevdiklerinin yanında olduğu bir yerde bulunmak bizi eski bayram günlerini hatırlatır oldu.
Bu minik kız çocuğunun da mutlulukla geçen ve unutmayacağı bayramlar yaşaması tek temennimiz oldu.
Evet sanırım bu kadar duygusallık yeter. Şimdi biraz daha farklı konulara geçelim.
27 Temmuz 2014 Pazar
Bayram Öncesi
Alaz'a bu sene bayramlık olarak, geçen sene doğum hediyesi olarak gelmiş fakat bedeni büyük olduğu için bir iki kere denemek amaçlı giydirmek dışında giydirmedigim elbiseyi bayram için uygun buldum.
Daha önce elbisenin hakkını vermemişti ve bol duruyordu. Elbise mothercare'den. Özellikle özel günler için güzel çocuk ve bebek elbiseleri var.
Alaz torun olarak oldukça şanslı bir çocuk. Büyükler tarafından her zaman hoş tutulmasının yanı sıra sürekli şımartılıyor. Ne zaman anneanne ve babaanne ziyaretine gitsek muhakkak bir hediyeyle geri dönüyoruz. Bu bazen bir oyuncak, bazen bir kıyafet oluyor. Artık almayın etmeyin desek de hiç bir şekilde dinlemiyorlar.
Misal bu bayramda babaanesi ve dedesi yedek bayramlık almış sağolsun. Anneanne ve dedeyi ziyaretinde de farklı bir durumla karşılaşmayacağız.
Allah herkesin aile büyüklerine uzun ömür ve sağlık versin.
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
0 yorum :
Yorum Gönder